1. K. Les équivalents de VRAIMENT

Pour rendre le sens du fr. "vraiment", le gascon a le choix:

• Vertadèrament est largement employé:

M'estonava tanben qu'un bearnés, miei poèta com vos, que'm volosse pataquejar sus ua causa tan vertadèrament poetica. (Lalanne)

E d'un gai inconeishut, sorrisoi vertadèrament, e era tanben. (Manciet)

Qu'èra vertadèrament l'òmi qui calè. (Peyroutet)

E dromiva vertadèrament? (Javaloyès)

Peu premèr còp desempuish tantas annadas qu'avanci vertadèrament. (Lavit)

• La locution a tot de bon est elle aussi très employée:

Ger ser que'ns pelegèm a tot de bon tots dus. (Yan Palay)

Lhèu èra hòu, hòu a tot de bon? (Javaloyès)

Que m'èra parièr d'estar lo son amic, e a tot de bon que semblava de n'aver enveja. (L'estranh)

Visenç que devó sentir que podè, a tot de bon, discutir d'auta causa que de la dissertacion. (L'òrra istoèra d'un hilh de Gelòs)

• On emploie également la locution çò qui s'apèra:

Ad aqueth moment, que'u seguii e que'u vedoi triste, çò qui s'apèra triste. (Javaloyès)

N'i avè pas nada chança, çò qui s'apèra nada. (L'estranh)

• Dans un contexte négatif, on peut employer la locution tà díser:

Le Nasroge ei pas entà díser un bevet de profession. (Dambielle): "Nezrouge n'est pas vraiment un ivrogne professionnel."

N'aví pas tà díser paur, mes totun qu'èri drin engüeishat. (Arantxa)

• Avec un adjectif, "pas vraiment" se traduit aussi pas de rèsta:

pas beròi de rèsta, pas joen de rèsta (Manciet)